तोयानाथ उपेक्षित – संघिय समाजवादी पार्टीले गरेको एउटा पछिल्लो निर्णयले उसलाई पूर्व एमाले नेता झलनाथ खनालको नेतृत्वमा देश चलेको बेला बनाएको उभयीलिंगीको अवस्थामा पुर्याएको छ । न भाले न पाथी एमाले, भनेर एक समय निक्कै चर्को रुपमा त्यस पार्टीको आलोचना हुने गरेको थियो । थामथाम थुमथुमको निती लिएको कारण नै त्यसताका निक्कै आलोचना खेपेको एमालेको लिंग के हो भनेर केपी ओली शक्तिमा आएपछि छुट्टियो । एमाले भाले नै हो भनेर केपी ओलीले प्रमाणित गरे यो बास्तविकता हो । अहिले संघिय समाजवादी त्यही अवस्थामा पुगेको आभास हुन थालेको छ । उसको लिंग हराउँदै गएको छ ।
अशोक राईको संघिय समाजवादी पार्टी फोरममा विलय भए सँगै उनी भित्तामा पुगे । अहिले अशोक कहाँ छन् थाहाँ पाउन गारो हुन थालेको छ । उपेन्द्र यादवको चतुर्याई र धुर्त्याइले बाबुरामको नयाँशक्ति पनि विघठन भयो । बाबुरामको अधिनमा एकताका माओवादी पार्टीमा रहेका उपेन्द्र यादवले सीपी गजुरेल र मोहन वैद्यलाइ भारतीय सत्ताको हातमा सुम्पेर नेपालमा अलग पार्टी खडा गरेर कसका लागि काम गर्दैछन भन्ने सवैलाई थाहा छ । रौतहटको एउटा मन्दिरमा मानव बली चढाएर शक्तिमा उदाएका उपेन्द्रको विगत जान्दा जान्दै बाबुराम उनलाई बोक्न किन त्यही पार्टीमा मिसिए भन्ने अर्को प्रश्न निक्कै गंभिर छ । यिनको नियतमाथि शंका होईन, देखादेखि राष्ट्रघाती दाग छ यति कुरा बुझ्न कुनै ज्योतिषिलाई कुण्डली देखाई रहन पर्दैन । उपेन्द्र सिर्फ ब्राह्मण जातिको विरुद्धमा कुरा गर्दछन यसको मतलब नेपालका जनजातिको एउटा राष्ट्रभक्ति तप्काको साथ उनलाई चाहिएको छ । नश्लिय सत्ता भनेर उनले गरेको हरेक भाषण जनजातिहरुको मन जित्ने कथित प्रयन्न हुन । उनले हिमाल र पहाडका जनताको हित संझेर कदापी बोलेका होईनन । पहिलो मधेस आन्दोलनमा उनले तराईका समग्र पहाडे मुलका मानिस लखेट्ने अभियान चलाएका थिए । तराईमा हुने जनजातिलाई किन उनले त्यसबेला देखेनन ? उनी समावेशीताको कुरा गर्दछन तर तराई मै रहेका मुश्लिम र दलितलाई पार्टी नेतृत्वमा पाखा लगाएको विरोधमा उनलाई छाड्नेहरु त्यसका प्रमाणका रुपमा छदैछन । त्यो ब्राह्मण ईतर जनमतलाई आफ्नो विश्वासमा लिन सके नेपाल देशको अस्तित्व मेटाउन सजिलो हुने उनको बुझाई कहि न कहि रहेको छ । यो पूर्ववत योजना सहितको डिजाइन हो । नबुझेर उनको पछि लाग्नेहरु विस्तारै फर्कने छन, बुझेर लाग्नेहरु उनका मिसनका मतियार हुन, एक दिन पतन हुनेछन ।
बाबुराम र उपेन्द्रको एकताको अन्तर्य पूर्व नयाँशक्ति पाटीका कतिपय नेताहरुले बुझे र बाबुरामलाई छाडेर धेरै नेताहरु कोही कता कोही कता, सवै हराए । बाबुराम र हिसीलाले मात्र अहिले उपेन्द्रलाई सकि नसकी काँधमा लिएर यतिबेला हिडिरहेका छन । महादेबले सतिदेवीलाई बोकेर हिँड्दा हिँडदै उनका सवै अंग पतन भए पछि व्युतिए झै अशोक राईले अहिले पर बसेर त्यही रमिता हेरिरहेको हुनु पर्दछ । अब उनलाई व्युतन धेरै कुर्न नपर्ला । जब की पासाङ शेर्पाहरु जस्ता नेताले समयमा नै बुझे र उपेन्द्रबाट टाढा बसे । संविधान संसोधन गर्न गएको भन्ने उपेन्द्र दुई बर्ष वित्न लाग्दा पनि किन संविधान संसोधन गराउन सकिरहेका छैनन । उनका लागि संसोधन प्रस्ताव त एउटा बहाना हो, भोक त सत्ताको नै हो । राजपालाई आफूसँग मिलाएर उनी अझै ठुलो सत्ता बार्गेनिङ गर्न चाहान्छन । त्यसो भएमा बाबुराम पनि अशोक राई कै ठाउँमा पुग्नेछन । राजनैतिक उपयोगितावाद उनको सिद्धान्त हो । मिसन भारतीय डिजाइनमा काम गर्नु नै हो ।
यादव अहिले देशका उपप्रधानमन्त्री छन उनी नेपालको संविधान बमोजिम चल्छन । त्यसैले दिएको राजकीय हैसियतमा हिँडछन । जनताको करबाट उनको घरबार, पार्टी र नातागोता चल्छ तर यहि संविधानको उनी विरोध र समर्थन दुवै गर्दिन भन्दैछन यो कस्तो निती हो ? खुशी पनि नमनाउने विरोध पनि नगर्ने भनेको के हो ? यदि उनी सत्तामा हुदैनथे भने यहि निर्णय गर्थे होलान ? स्वार्थ प्रेरित अवसरवादी यो कस्तो संस्कृति हो ? एउटा सामान्य नेता वा सत्ता बाहिर रहेको पार्टी राजपा जस्ताले यसो भन्दा स्वभाविक रुपमा लिन सकिन्छ तर देशको उपप्रधानमन्त्री यो संविधानको कसम खाएर मन्त्री पदमा आशिन छ उसैका कुरा यस्तो भए पछि जनताले उनलाई भाले भन्ने की पोथी ? उनलाई संविधान मान्न वा नमान्न दुवै छुट दिन सकिन्छ ? त्यसो हो भने अरुले किन मानिरहनु परर्यो ? उपप्रधानमन्त्रीको कुर्सीमा बसेर यहि संविधानको विरोधमा बोल्ने उनमा नैतिक हक रहदैन । राजीनामा दिएर जनतासमक्ष आउन् । त्यसो भए जनताले विश्लेषण गर्लान । सिके राउतले संविधान मान्ने भईसके उपेन्द्रहरु नमान्ने यस्तो पनि दर्शन हुन्छ ?
