Friday 26th April 2024

कविताः अनाथ -पुष्पा नेपाल सुवेदी



जन्मदै बा आमा गुमाउनु
मेरो कुनै पाप होइन
सृष्टिकै रचना हु म
ईश्वरको कुनै श्राप होइन ।
मान्छेहरु
किन मलाई ढुङ्गा जस्तै व्यवहार गर्छन्
फूल होइन,ढुङ्गा नै प्रहार गर्छन् ।
ए मान्छेहरु
तिम्रो जस्तै छ मेरो पनि मन
पिडा हुँदा दुख्छ
उस्तै छ आँखाहरु परेलीमा आँशु खस्छ
म जन्मिदै बा आमा गुमाउनु
मेरो कुनै पाप होइन ।
मान्छेहरु
मलाई यता धकेल्छन्
घरि उता धकेल्छन्
दया देखाएर
मज्जाले प्रयोग पनि गर्छन्
तर
बा आमाले दिने माया
महसुस गर्ने मन छ
खुशी खुशी रमाउने जीवन छ।

जन्मिदै बा आमा गुमाउनु
मेरो कुनै पाप होइन
सृष्टिकै रचना हु म
ईश्वरको कुनै श्राप होइन

पुष्पा नेपाल सुबेदी
इलाम


सम्बन्धित शीर्षकहरु

वैदेशिक रोजगार विभागले वैदेशिक रोजगारीमा जाने नेपाली श्रमिकको हवाई भाडामै अत्यावश्यक सुविधाको उचित व्यवस्थापन गर्न सम्बद्ध पक्षलाई आग्रह गरेको छ।…

सरकारले सहकारी संकट र बचतकर्ताहरूले ब्यहोर्नुपरेका समस्या समाधानका लागि छुट्टै कानुनी प्रबन्ध गर्ने भएको छ । मन्त्रिपरिषद्को बिहीबारको बैठकले तत्काल…

तिमी सँगको मेरो माया दिलमा बस्छ होला मनमा भएको शब्दहरू बोल्नलाई आयौ होला तिमी सँग परिचय भएपछि कुराकानि भयो कुरा…

प्रतिकृयाहरू
...