बाबु तिम्रो जहाज उढेन यसपाली
समयले तिमीलाई चापेको छ
तिम्रा आँखा भरी आँसु
नआए पनि मन भरी
बेदना लुकेको छ
जहाजका पाग्रा अनि
पखेटा कोरोना भन्ने
विमारीले रोकेको छ
तिम्रो हाँसो भित्र लुकेको पीडा देखि
मेरो छाती पोलेको छ
नौ महिना पेटमा तिमीलाई
पालेकी छु
तिमी जति हाँस्ने कोसिस गर
तर म तिम्रो गहिराइको बेदना सम्म पुगेकी छु।
भन्छ सानो नाति पनि
यसपाली खुत्रुके किन्दिन
दसैको खुसियालीमा कहीं पनि हिँड्दिन
गाँउ गाँउमा टिका लगाएर
खुद्रा पैसा पनि उठाउँदिन
बुहारीको मन पनि उदासी
बनेको छ
म सम्हाल्छु छोरा तिमी कति पनि न आत्तिय
जहाँ छौं तिमी खुसी रहनु
मेरो आशिर्बाद तिमीलाई
दुर्गा भवानिले रक्षा गरुन्
यही छ कामना सबैलाई ।
मनमा रोएर भए पनि
हाँस्नु परेको छ
तिमी बिनाको यो दशैं
न खुसी न रमाइलो छ
फेरि पनि रित अनि रीवजलाई
जोगाउनु पर्दो रहेछ
आँखाबाट ताप आँसु झरे पनि
मुसुक्क मुखमा मुस्कान ल्याउनु छ
सबैको अगाडि आमा छोरा
भिडियो कलमा आशिर्बाद हाँसेर साटासाट गर्नु छ
तिम्रो मुस्कान अनि अनुहार देखें पछि
हामी घरमा खुसी हुनेछौ
घरमा भएको महशुस गरी
टीकाको थाली उठाउने छौं।
तानसेन, पाल्पा
हालः यएई