Monday 29th December 2025

कविताः अनाथ -पुष्पा नेपाल सुवेदी



जन्मदै बा आमा गुमाउनु
मेरो कुनै पाप होइन
सृष्टिकै रचना हु म
ईश्वरको कुनै श्राप होइन ।
मान्छेहरु
किन मलाई ढुङ्गा जस्तै व्यवहार गर्छन्
फूल होइन,ढुङ्गा नै प्रहार गर्छन् ।
ए मान्छेहरु
तिम्रो जस्तै छ मेरो पनि मन
पिडा हुँदा दुख्छ
उस्तै छ आँखाहरु परेलीमा आँशु खस्छ
म जन्मिदै बा आमा गुमाउनु
मेरो कुनै पाप होइन ।
मान्छेहरु
मलाई यता धकेल्छन्
घरि उता धकेल्छन्
दया देखाएर
मज्जाले प्रयोग पनि गर्छन्
तर
बा आमाले दिने माया
महसुस गर्ने मन छ
खुशी खुशी रमाउने जीवन छ।

जन्मिदै बा आमा गुमाउनु
मेरो कुनै पाप होइन
सृष्टिकै रचना हु म
ईश्वरको कुनै श्राप होइन

पुष्पा नेपाल सुबेदी
इलाम


सम्बन्धित शीर्षकहरु

धरानका मेयर हर्क साम्पाङको नेतृत्वमा रहेको पार्टीको पहलमा अघि बढाइएको श्रम संस्कृति महा अभियान को प्रवासी सभा कुवेतले आगामी जनवरी…

राष्ट्रिय स्वतन्त्र पार्टी र काठमाडौं महानगरका मेयर बालेन्द्र साह (बालेन)बीचको राजनीतिक समिकरण निर्णायक चरणमा पुगेको छ। रास्वपा सभापति रवि लामिछाने…

“सकिन्छ राम्रो गरौँ, सकिँदैन भने नराम्रो पनि नगरौँ” भन्ने मूल नाराका साथ स्थापना भएको युवा शक्ति कुवेतले साल्मियाको ब्लक–१० गार्डेन…

प्रतिकृयाहरू
...