Thursday 18th September 2025

कविताः अनाथ -पुष्पा नेपाल सुवेदी



जन्मदै बा आमा गुमाउनु
मेरो कुनै पाप होइन
सृष्टिकै रचना हु म
ईश्वरको कुनै श्राप होइन ।
मान्छेहरु
किन मलाई ढुङ्गा जस्तै व्यवहार गर्छन्
फूल होइन,ढुङ्गा नै प्रहार गर्छन् ।
ए मान्छेहरु
तिम्रो जस्तै छ मेरो पनि मन
पिडा हुँदा दुख्छ
उस्तै छ आँखाहरु परेलीमा आँशु खस्छ
म जन्मिदै बा आमा गुमाउनु
मेरो कुनै पाप होइन ।
मान्छेहरु
मलाई यता धकेल्छन्
घरि उता धकेल्छन्
दया देखाएर
मज्जाले प्रयोग पनि गर्छन्
तर
बा आमाले दिने माया
महसुस गर्ने मन छ
खुशी खुशी रमाउने जीवन छ।

जन्मिदै बा आमा गुमाउनु
मेरो कुनै पाप होइन
सृष्टिकै रचना हु म
ईश्वरको कुनै श्राप होइन

पुष्पा नेपाल सुबेदी
इलाम


सम्बन्धित शीर्षकहरु

गुलाम नवी मन्सुर/ कुवेत - नेपालको इतिहासमा भदाै २३ र २४ गतेलाई अब लामो समयसम्म स्मरण गरिनेछ। देशको विभिन्न भागमा…

तितोपाटी- प्रधानमन्त्री तथा मन्त्रिपरिषद्को कार्यालय सिंहदरबारमा बसेको सचिवस्तरीय बैठकले मुलुकको प्रशासनिक सुधार र सिंहदरबार परिसरमा भएको क्षति व्यवस्थापनका लागि विभिन्न…

तितिपाटी- २०८२ साल दशैं टीकाको उत्तम साइत असोज १६ गते बिहान ११ बजेर ५३ मिनेटमा रहेको नेपाल पञ्चाङ्ग निर्णायक विकास…

प्रतिकृयाहरू
...