Saturday 4th January 2025

दिप्त बस्नेतको कविता “विदेश”


आफ्नो गाउँ सहर कसलाई होला देश बाहिरिने रहर
आफ्नो को छन् नाता यहाँ रोए कराए हुन्छ खोलाको बगर ।

मनमा छ जे छ दुःख होस् वा सुख
सदावहार काम नगरे बन्द हुन्छ जोड्न हात मुख ।

समय हुन्न हिडडुल गर्न वा जाडोमा बिहानको घाम ताप्न
आफ्नो देशमा आफन्तहरू सोच्छन गाको छ पैसा छाप्न ।

सालै बित्यो वर्ष बित्यो आफ्नो ऋण जस्ताको तेस्तै
आफन्तहरूलाई लाग्छ परदेशी रमाइलोमा बसे मस्तै ।

कहिले कमाउने कहिले जमाउने कहिले हो हुने धनि
जीऊ वा पाउ दुखोस खानको लागि काम गर्नो पर्यो बिरामी भएपनि ।

लाख कमाओस वा करोड के काम आखिर खुसि छैन भने
पैसा भए सबको हाइहाइ नत्र आफन्तले दबावको खाल्डो खन्ने ।

पैसा कमाए फर्किने नेपाल छात्ती फुलाई नत्र धेरै कुराको डर
आफन्त त परै जाओस पैसाबिना आफ्नै परिवारकै नहुने रैछ भर ।


सम्बन्धित शीर्षकहरु

न्यूयोर्क: डोनाल्ड ट्रम्पलाई एक आपराधिक मुद्दामा जनवरी 10 मा सजाय सुनाइनुपर्छ जसमा उनी एक पोर्न स्टारलाई भुक्तान गरिएको पैसा समावेश…

हमासले गाजा युद्धविराममा अप्रत्यक्ष वार्ताको नयाँ चरण शुक्रबार कतारको दोहामा पुनः सुरु भएको बताएको छ, जसमा जतिसक्दो चाँडो सम्झौतामा पुग्ने…

कोलम्बो: श्रीलंकाको नयाँ सरकारले यसलाई एसियाको सबैभन्दा स्वच्छ देश बनाउने र वातावरणीय न्यायका सिद्धान्तहरू लागू गर्ने उद्देश्यले राष्ट्रव्यापी परियोजना सुरु…

प्रतिकृयाहरू
...