Saturday 26th July 2025

दिप्त बस्नेतको कविताः गाउँले छोरा सहरीया छोरी


आफू परियो गाउँको छोरो
कदर कहाँ हुने रैछ सहरमा
जति राम्रो भए पनि हिरो
हेलत्वमा बाँच्नु पर्ने रहेछ सहरमा।

गाउँको मेरो महल
सहरियाको लागि गोठ
साफा लुगा लगाए गाउँको हिरो
सहरमा लगाउनु पर्ने कोट ।

माया रहन सहन मिले पनि
धनले गर्दा नमिल्ने रहेछ
छोरीको खुशी भन्दा पनि
महलको बासको मोह हुने रहेछ ।

छोराछोरीको खुसीमा
मख्ख गाउँको साथी
सहरियाको के कुरा गर्नु
खुसी हुन्छन् धनसंग सन्तान साटी ।

गाउले भन्ने थाहा पाए
ठेस लाग्ने सहरियाको मानमा
कतिन्जेल टिक्ने रहेछ
उनीहरूको खुसी महल र धनमा ।

-दिप्त बस्नेत


सम्बन्धित शीर्षकहरु

एजेन्सि-थाइल्याण्ड र कम्बोडियाबीचको सीमामा फेरि तनाव बढेको छ। थाइल्याण्डले कम्बोडियामा रहेको सैन्य अखडामा हवाई हमला सुरु गरेको छ। यसअघि बिहीबार…

लन्डन: गाजा पट्टीमा बिरामीहरूको उपचार गर्न स्वयंसेवा गरिरहेका बेलायती स्वास्थ्यकर्मीहरूले इजरायली आक्रमण र सहायतामा प्रतिबन्धका कारण गम्भीर जलेको र छर्राको…

पूर्वराष्ट्रपति विद्यादेवी भण्डारीले संविधानले पनि आफूलाई दलमा आवद्ध भएर राजनीतिमा संलग्न हुन नरोकेको बताएकी छन्। शुक्रबार काठमाडौंमा पत्रकार सम्मेलनको आयोजना…

प्रतिकृयाहरू
...