Monday 6th January 2025

दिप्त बस्नेतको कविताः गाउँले छोरा सहरीया छोरी


आफू परियो गाउँको छोरो
कदर कहाँ हुने रैछ सहरमा
जति राम्रो भए पनि हिरो
हेलत्वमा बाँच्नु पर्ने रहेछ सहरमा।

गाउँको मेरो महल
सहरियाको लागि गोठ
साफा लुगा लगाए गाउँको हिरो
सहरमा लगाउनु पर्ने कोट ।

माया रहन सहन मिले पनि
धनले गर्दा नमिल्ने रहेछ
छोरीको खुशी भन्दा पनि
महलको बासको मोह हुने रहेछ ।

छोराछोरीको खुसीमा
मख्ख गाउँको साथी
सहरियाको के कुरा गर्नु
खुसी हुन्छन् धनसंग सन्तान साटी ।

गाउले भन्ने थाहा पाए
ठेस लाग्ने सहरियाको मानमा
कतिन्जेल टिक्ने रहेछ
उनीहरूको खुसी महल र धनमा ।

-दिप्त बस्नेत


सम्बन्धित शीर्षकहरु

किराँत राइ यायोक्खा कुवेतले अंग्रेजी नयाँ वर्ष २०२५ को अवसर पारेर कुवेतमा एक सांगीतिक धमाका सम्पन्न गरेको छ । हिँजो…

न्यूयोर्क: डोनाल्ड ट्रम्पलाई एक आपराधिक मुद्दामा जनवरी 10 मा सजाय सुनाइनुपर्छ जसमा उनी एक पोर्न स्टारलाई भुक्तान गरिएको पैसा समावेश…

हमासले गाजा युद्धविराममा अप्रत्यक्ष वार्ताको नयाँ चरण शुक्रबार कतारको दोहामा पुनः सुरु भएको बताएको छ, जसमा जतिसक्दो चाँडो सम्झौतामा पुग्ने…

प्रतिकृयाहरू
...