शीत कथा
कुनै
एक
गाउँ
थियाे
त्यहाँ
एक
दुखी
बस्थे
उनी
धेरै
श्रम
गर्थे
श्रम
देखि
छक्क
पर्थे
काेही
काेही
डाह
गर्थे
धेरै
जसाे
अाहा
भन्थे
श्रम
गर्दा
चल्याे
नाम
राम्रै
हुन
थाल्याे
दाम
एक
छाेरा
एक
छाेरी
खुसी
थिए
घर
मुली
पत्नी
थिइन्
निकै
ज्ञानी
राम्रो
थियो
उन्काे
बानी
घर
बसी
काम
गरी
सबै
तिर
नाम
छरी
चिन्न
थाले
सबै
तिर
छैन
अब
केही
पीर
काम
गर्न
साह्रै
वीर
झुक्ने
छैन
कैल्ये
शिर
हात
खाली
छैन
कैल्ये
मिठाे
बाेल्छन्
उनी
जैले
ज्ञानी
दानी
राम्रो
बानी
सानै
देखि
लाकाे
नानी
एक
दिन
मौका
मिल्याे
चिट्ठा
खुल्यो
नाम
चल्यो
दाम
साह्रै
ठुलो
पर्याे
जता
सुकै
नाम
चल्यो
राजा
राम
ठुलो
बन्यो
मन
मनै
यही
भन्याे
दु:ख
पछि
सुख
अायाे
पूजी
पति
बन्न
पायाे
छाेरा
छाेरी
उस्तै
ज्ञानी
कक्षा
फस्ट
हुने
बानी
कर्म
गरे
फल
दिन्छ
मिठाे
फल
बल्ल
मिल्छ
इन्दिरा ज्ञवाली
तानसेन, पाल्पा