“पाँच तत्व पाँचै बिकार, पाञ्चाङ्गको ठिक आधार'”
###
रोइरहेको छ नेपालका कुना चोट जस्तो छ
बगिरहेछ भेलबाढी उर्लेर खोट जस्तो छ
भकानिन्छ मुटु हेर बेहोस हुन्छु भन्छ मन
अति छ सस्तो यता कि उता हाल्ने भोट जस्तो छ
को आएछ भेट्न कुन्नि नेताजीको कोट जस्तो छ ।
दुई चार बोट उमारुँला भनी बीउ जोडेको छु
त्यही बिरुवाको संरक्षण खातिरमा गोडेको छु
दुःख दिने प्रकोपहरू बढ्दै गएपछि आफैले
परेपछि समयको हुरी आफ्नै कार्य छोडेको छु
बाँच्ने आधार छाडेर पनि आफैलाई मोडेको छु ।
दुनियाँले आँखा गाड्ने तिमी मेरो जोडी थियौ
विश्वास घात गर्यौ आधा बाटोमा छोडी दियौ
स्वार्थमा चुर्लुम्म डुबेपछि कसको के लाग्छ
वर्षौदेखिको सम्बन्ध र नाता नै तोडि दियौ
सँगै गर्यौँ यात्रा तर आफ्नो बाटो मोडि दियौ ।
सविता के.सी.
बझाङ , हाल: काठमाडौ