जिउनु मात्र जीवन भए जीवन हरे के
पछिको आशा नभएदेखि यो जीवन हरे के ?- देवकोटा
येषां न विद्या न तपो न दानं, ज्ञानं न शीलं न गुणो न धर्मः ।
ते मृत्युलोके भुवि भारभूता, मनुष्यरूपेण मृगाश्चरन्ति।।
जसकोसाथ न विद्या छ । न ज्ञान, शील स्वभाव, दान, धर्म तप, संस्कार र संस्कृतको ज्ञान छ । त्यस्ता व्यक्तिहरू यो भूमिको लागि भार हुन् र यो मृत्युलोकमा मृग जस्तै दुईखुट्टे पशु भएर डुलिरहन्छ्न् ।
नराम्रा राम्रा मान्छेको मन साँच्दछ भावना
असल मात्र भावना राखौँ हामीले आत्मामा
संस्कार अनि संस्कृतिसाथ सभ्यता बस्दछ
पशुको खासै संस्कार छैन ज्ञानीले बोल्दछ ।🌷🙏🌺
खाने र प्युँने हिँड्ने र डुल्ने पशुको आदत
मैथुन गरी सन्तान देख्छौँ जन्मेका प्रशस्त
चेतना छैन अज्ञानी पशु खानामा व्यस्त छ
मुखमा दाना उसको पर्यो खुशीले लट्ठ छ ।🌷🙏🌺
हामीले देख्छौँ प्रशस्त त्यता लडाइँं पशुको
रिसकोसँग लिएका साँढे बलिका बोकाको
बेहोरा त्यस्तै राख्दछ मान्छे पशुमा सामेल
आहारसाथ बिहार मिल्दा पशुमा दाखिला ।🌷🙏🌺
मनका दुवै भावको साक्षी शिवले बस्दछ्न्
रिसाहा कतै बौलाहासरि दाण्डव नृत्य छन्
पशुकोसाथ पशुका पति बन्दछ्न् लट्ठ छ्न्
नराम्रा राम्रा भावको प्रति समान शिव छन् ।🌷🙏🌺
कल्याणकारी पुन्यात्मा पनि शिवका रूप छ्न्
नराम्रा कुरा नक्कली मान्छे धतुरो खोज्दछ्न्
शिवको पूजा शान्तिकोसाथ त्यसको आव्हान
लोकमा शान्ति साथमा गरौँ बोल्दछ्न् सज्जन ।🌷🙏🌺
हरि शर्मा (सुवेदी)-गलकोटे कवि
मिशिगन अमेरिका ।🌷🙏🌺