नसोध मलाई म कहाँ छु
आफैलाई खोज्दा हराएको छु
मनमा आफैलाई भेट्ने
सपना सझाएको छु
विपना खोज्न सक्दिन
सपनाले च्यापेको छ
सपनाको भुमरीमा
भौतिक शरीर थाकेको छ
तातो घामले पोल्दैन मलाई
तातो बालुवाको रापमा रमाएको छु
खोल्सिएका पैतालले दौडिएर
सपनाबाट बिउतिन खोज्दै छु
शरीर गलीसकेको छ
मस्तिष्क थाकीसकेको छ
हात लुला भइसकेको छ
तर, सपना जिउँदै छ
न सपना पूरा भएको छ
न विपनाको मूल्य छ
सपना र विपनको खोजीमा
जीवनको मुल्य हराएको छ ।
नारायण कोइराला
तानसेन पाल्पा
हाल,कुवेत
