Friday 11th July 2025

कविताः आमा -सोमनाथ लुइटेल “रवि पाल्पाली”


मजामा छौ तिमी छोडेर आमाको, मायालाई भूलेर
लालन पोषण गरेको गर्दछौं, अपमान खुलेर

दिलमा तनाव बोकेर आमाले, हुर्काएको बिर्सेछौ
श्रापित जननी भनेर तिमीले, थर्काउन कसिन्छौ

जलाउ गलेका रहेछन् अबत, मर्यादा नै कुल्चेर
फगत हुनेछ सब त्यो सम्झाउ, आउ अब सुल्झेर

कुपात्र नबन कहिल्यै अज्ञानी, दिमागमा आउँदा
पाएको पबित्र मायानै हुनेछ, सुल्झिएर पाउँदा

सकेको गरेसी पाइन्छ भरेसी, कर्तव्यमा रहनु
नैतिक बनेर सेवामा रहेर , विश्वासमा बहनु

-सोमनाथ लुइटेल “रवि पाल्पाली”


सम्बन्धित शीर्षकहरु

बेरुत: लिटानी नदीको दक्षिणमा रहेको आइतत शहरका बासिन्दाहरूले बिहीबार UNIFIL सेनामाथि आक्रमण गरे। आक्रमणकारीहरूले लेबनानी सेनाको एकाइको साथ नदिई वादी…

तितोपाटी- रोल्पाको थबाङ गाउँपालिकाका प्रमुख प्रशासकीय अधिकृतसहित ७ जना कर्मचारी सम्पर्कमा आएका छन् । बिहीबार बिहान हराएका कर्मचारीहरु गुल्मी जिल्लाबाट…

अमेरिकाले इजरायलमा फराकिलो सैन्य निर्माण पहलको निरीक्षण गरिरहेको छ, जसको मूल्य १.५ अर्ब डलरभन्दा बढी छ र यो परियोजना पूर्ण…

प्रतिकृयाहरू
...