“मभित्र पनि उसको जन्म नहोस् ।”
================
तिम्रै अस्तित्त्वलाई म मेरै ठानें,
तिम्रै मानसम्मानलाई मेरै ठानें,
तिम्रो चोटलाई मेरै ठानें,
भङ्गालासँगै दौतरी गांस्दै
बरू आफैलाई घोचाएँ
तर व्यर्थैका ती प्रयासहरू ।
समयका पदचापसँगै
एकदिन मैले मलाई नियाल्न खोजें,
एक पित्को फिस्स हांस्न खोजें,
म उभिन कोशिस गरें
हिड्न खोजें
तर
तिम्रो मुटु पोल्न थालेछ,
रातको निद्रा पनि भागेछ,
हो, मैले थाहा पाएं,
अलिकति टाउको उठाएर फिस्स हांस्न खोज्दा,
कैयौं रात तिम्रा निद्रा हराएछन्
मुटु पोलेछ,
यसैले तिमीसँग सोध्न मन छ,
मेरो सानो खुशीमा रमाउन नसक्ने तिमी
के मेरा हौ ?
तिमी कसरी मेरा आफ्ना हौ ?
अचेल म डराउन थालेकी छु
सांच्चै डराउन थालेकी छु
तिम्रै अस्तित्त्वलाई म मेरै ठानें,
तिम्रै मानसम्मानलाई मेरै ठानें,
तिम्रो चोटलाई मेरै ठानें,
भङ्गालासँगै दौतरी गांस्दै
बरू आफैलाई घोचाएँ
तर व्यर्थैका ती प्रयासहरू ।
समयका पदचापसँगै
एकदिन मैले मलाई नियाल्न खोजें,
एक पित्को फिस्स हांस्न खोजें,
म उभिन कोशिस गरें
हिड्न खोजें
तर
तिम्रो मुटु पोल्न थालेछ,
रातको निद्रा पनि भागेछ,
हो, मैले थाहा पाएं,
अलिकति टाउको उठाएर फिस्स हांस्न खोज्दा,
कैयौं रात तिम्रा निद्रा हराएछन्
मुटु पोलेछ,
यसैले तिमीसँग सोध्न मन छ,
मेरो सानो खुशीमा रमाउन नसक्ने तिमी
के मेरा हौ ?
तिमी कसरी मेरा आफ्ना हौ ?
अचेल म डराउन थालेकी छु
सांच्चै डराउन थालेकी छु
मभित्र पनि उसको जन्म नहोस् ।
-प्रतिभा पुन (काठमाण्डाै)
