Wednesday 29th January 2025

कविताः घर जान पाउँला कि भनेर


इच्छा कसलाइ थियो हजुर
जान परदेश बिरानो हात समाइ ।
जग्गा जमीन घरखेत सबै
साहुको हातमा थमाइ ।।

घरमा बृद्ध आमा-बुवा
जिवनसंगी काख दुधे बालक ।
छोडी पुगें खाडी मुलुक हजुर
जागिर ट्रेलर चालक ।।

कतिखाएँ हन्डर ठक्कर छैन लेखाजोखा ।
म जस्तै छन् धेरै यहाँ दुखि नाङ्गा भोका ।।

कोहि हेर बिना भिसा कोहि छन् त जेलमा ।
म पनि त बग्न पुगें बैदेशिक रोजगारीको भेलमा ।।

आज भन्दै भोलि भन्दै बित्यो ३ वर्ष ।
आफ्नो जन्मभूमि फिर्ने बहुत थियो हर्ष ‌।।

फर्किने दिन पक्का भयो सबैे ठिक्क पारें ।
कोभिड भन्ने बेइमान आयो भन्ने खबर पाएं।।

लकडाउन छ यता पनि दुःखी हुदै हुदै ।
अहिले म छु परदेशमै बस्छु रुदै रुदै ।।

लकडाउन को दिन गन्ति गरेर ।
घर जान पाउँला कि भनेर ।।
हजुर घरजान पाउँला कि भनेर ।।।

रचनाकारः राम भण्डारी


सम्बन्धित शीर्षकहरु

"७५० फिल्स" मै चिकेन बिरियानी, मःमः पनि "७५० फिल्स"! सुन्दा अचम्म लाग्छ तर यो कुरा सत्य हो । मंफाफ स्थित…

इजरायलले हमासको सूचीले गाजा युद्धविराम सम्झौताको पहिलो चरणमा रिहा गरिने ३३ बन्दीहरूमध्ये आठ जनाको मृत्यु भएको देखाएको बताएको छ। सरकारी…

गुलाम नवी मन्सुर - नेपालको सरकार संघीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्रको मूल स्तम्भ हो जसको मुख्य जिम्मेवारी देशको समृद्धि, स्थायित्व, र जनताको…

प्रतिकृयाहरू
...