पञ्चाङ्ग चित्रपट भाग:-१४
लेख्नुपर्ने पञ्चाङ्ग सङ्ख्या : ०१
मिति: २०७९/०६/२७
आदरणीय पञ्चाङ्गका अनुरागी एवम् पञ्चाङ्ग स्रष्टाज्युहरू हार्दिक नमस्कार ” पञ्चाङ्ग साहित्य समाज नेपाल” को आधिकारिक दर्ता पछिको १४[चौधौँ] चित्रपटमा छौं।
यहाँहरुलाई हार्दिक स्वागत गर्दै
यस् शृङ्खलामा दिइएको चित्र अनुसारको विबात्मक तथा गहन मौलिक भाव झल्किने एक पञ्चाङ्ग नाम र ठेगाना सहित कमेन्ट बक्समा लेख्नु हुन हार्दिक अनुरोध गरिएकोमा पञ्चाङ्ग लेखि पठाउनु हुने सम्पूर्णमा धन्यवाद व्यक्त गर्दछौं ।
प्रवर्तक तथा परिकाल्पनाकार
=================
सोमनाथ लुइटेल “रवि पाल्पाली”
प्रशिक्षक :
————
गुणनिधि घिमिरे
तोयानाथ सुवेदी
चित्र संकलन गुगलबाट
—————–
सोमनाथ लुइटेल “रवि पाल्पाली”
शुद्धीकरण
————–
भवानी घिमिरे
पुष्पा नेपाल (सुवेदी )
सङ्कलक :-
———-
दुर्गा आचार्य & सुशीला पौडेल
संरचना
———
अनुप्रास :- आफू खुसी
स्थायी :- आफू खुसी
अक्षर :- बराबरी
समायोजन
————-
सोमनाथ लुइटेल “रवि पाल्पाली”
तथा
पञ्चाङ्ग साहित्य समाज नेपाल
————————
चित्रपट पञ्चाङ्ग [०१]
दिक्क मानेर लौरो समातेर बसेको देख्छु ।
आफन्तले नै आफैलाई त्यसै डसेको देख्छु ।
हाम्रो दिन त गएको हो कि भनेर नसोच्नु,
बोल्न मन नलागेर कुनामा पसेको देख्छु ।
सपना जस्तै एकान्तमा सधैँ खसेको देख्छु ।
✍️सोमनाथ लुइटेल “रवि पाल्पाली”
चित्रपट पञ्चाङ्ग ०२
मेरो छोरो-बुहारीको गतिलो घर छ ।
चौकीदारी गर्न भने मलाई कर छ।
विदेश तिरै बस्छन छोरो र बुहारी,
घरमा म एक्लै छु बस्न पनि डर छ।
हेर्नोस् एउटा निर्जीव लौरोको भर छ।
✍️अरुण कु.भुजेल
गोरूबथान,कालेबुङ्ग,भारत।
चित्रपट पञ्चाङ्ग ०३
जवानी त कमाउँदैमा गयो।
अब लौरो समाउँदैमा गयो।
आफ्ना छोराछोरी कता छन् कता,
साथ सबै रमाउँदैमा गयो।
पैसा घर जमाउँदैमा गयो।
✍️सुमित्रा पोखरेल काठमाडौं ।
चित्रपट पञ्चाङ्ग ०४
दिन ढल्के घर घर नहुने रहेछ ।
आफ्नै मानिसको भर नहुने रहेछ ।
उमेर थियो र सम्पूर्ण नजिक हुन्थे,
बैँस सकिँदा रहर नहुने रहेछ ।
अन्तमा मृत्युको डर नहुने रहेछ ।
✍️आर्त अकुलीन, कैलाली ।
चित्रपट पञ्चाङ्ग ०५
जति पटक जिताए पनि केही,गरेको होइन ।
जितेर गएपछि फर्केर गाउँ, झरेको होइन ।
यस्तो र उस्तो भन्यो,आखिरमा उनैछन् भोट माग्ने,
ढलेको सिन्को सम्म वर को पर,सरेको होइन।
वाध्यताले जिताइयो तर मन,परेको होइन।
✍️चिरञ्जीवी ढकाल
नेपालगन्ज -२०
राँझा एयरपोर्ट बाँके
चित्रपट पञ्चाङ्ग ०६
रोगी भएँ असाध्यै थाती छ एक लौरी ।
आफ्ना समस्त भन्दा जाती छ एक लौरी ।
हेर्छन् सबै मलाई हो बोझझैँ गरेर ,
व्यथा सुनेर बस्ने छाती छ एक लौरी ।
एकान्तको सहारा राती छ एक लौरी ।
✍️पद्मा , बाँके
२०७९/०६/२८
चित्रपट पञ्चाङ्ग ०७
बुढेसकालमा साहारा नहुने रहेछ ।
उमेरमा जस्तो आहारा नहुने रहेछ ।
के थाहा र यस्ता दिन आउला भनेर,
कसैसँग धेरै कुरा नहुने रहेछ ।
वृद्धका ईच्छा नि पूरा नहुने रहेछ ।
✍️दुर्गा भट्टराई
मोरङ।
चित्रपट पञ्चङ्ग ०८
रुन्छ मन एक्लै बस्दा आँसु कति खसाउ यहाँ ।
दुनियाँ दारी सोचेर मनमा डर बसाउ यहाँ ।
सधै हतार हुन्छ आफू परियो बेरोजगारी ,
सफा दिलमा जग्गा बनाई सबैलाई हसाउ यहाँ ।
अजम्वरी बाँच्न को सक्छ भन्दै न डसाउ
यहाँ ।
✍️अम्बिका अधिकारी
झापा विर्तामोड।
चित्रपट पञ्चाङ्ग ०९
चिन्ता छ अब धेरै दुःखका दिन आए ।
कम्जोर भयो रोगले घेर्ने छिन आए ।
यो उमेर मान सम्मान मा ठेंश पुग्छ ,
हिंँड्डुल गर्न नसक्ने लौरा बिन आए ।
साथी बिन मुश्किल दिन एकिन आए।
✍️सुरेशकुमार पान्डे, दाङ घोराही ।
चित्रपट पञ्चाङ्ग १०
सबै बुझ्ने भईसक्यौ मैले के भनुूँ ।
यता भएन उता भएन जहिले के भनूँ
जसोगरि भएपनि लौफआफ्नो काम गर,
गल्ती गर्छौ सधैँ नै तिमी अहिले के भनूँ।
सम्झाउदै दिन त बिते कहिले के भनुूँ।
✍️सन्जना शर्मा, दाङ लमही ।
चित्रपट पञ्चाङ्ग ११
दिन ढल्दै जाँदा एक्लै हुने रहेछ ।
साना बाल साथी भन्दै रुने रहेछ ।
हात खुट्टालाई नि सहारा चाहिने ,
माथि चढ्छु भन्दा भुईँ छुने रहेछ ।
कपडामा प्यारो दौरा तुने रहेछ ।
✍️जमुना आचार्य, सिन्धुपाल्चोक ।
चित्रपट पञ्चाङ्ग १२
उमेर ढल्के पछि हिँडडुल गर्नलाई कर हुने रहेछ।
यसो पाइला चाल्न नसक्दा यहीँ लौरोको भर हुने रहेछ ।
रैछ जीवन राम्रो नराम्रो,टाढा नजिक उमेर हुँदा मात्र ,
अतीतको मिठो सम्झना सबै थोक अब घर हुने रहेछ।
जति भो बृद्धअवस्था उति मरिन्छ भन्ने डर हुने रहेछ ।
✍️दुर्गा आचार्य, मोरङ ।
चित्रपट पञ्चाङ्ग १३
जन्मेपछि उमेर सबैको आउँछ हेर ।
बैँसलाई त सबैले माया लाउँछ हेर ।
तर जवानी सधैंँ रहदैन नि नानी हो ,
बैँस त बुढेसकाल तिरै धाउँछ हेर ।
बुढेसकालमा कस्ले माया पाउँछ हेर ।
✍️पशपति राई, खोटाङ ।
चित्रपट पञ्चाङ्ग १४
सुनसान घरमा एक्लै वस्दा मन रुने रहेछ ।
काेही छैन सामुमा पीर पर्दा मुटु छुने रहेछ ।
छैनन् सन्तान दायाँबायाँ भए लागे परदेश ,
जे परेपनि मनकाे मैलाेआफैंले धुने रहेछ ।
बुढेसकालकाे सहारा त लाैरी नै हुने रहेछ ।
✍️उर्मिला के.शी., धनकुटा ।
चित्रपट पञ्चाङ्ग १५
लौरोको सहारामा सब छोड्नु परेको छ।
मैले दुश्मनसँग बाटो मोड्नु परेको छ।
बुढेसकालमा साथ दिने आफ्नो नहुँदा,
आफन्तहरू जतिलाई गोड्नु परेको छ।
भएका सम्बन्ध सबै नै तोड्नु परेको छ।
✍️सुशीला पौडेल, काठमाडौं ।
चित्रपट पञ्चाङ्ग १६
बुढो हुँदै जाँदा कपाल झर्दो रहेछ ।
एक्लो पनले सारै मन मर्दो रहेछ ।
साहारा दिने साथीले छोडेर जाँदा ,
यही बैसाखीमा जिवन टर्दो रहेछ।
अगाडि यसरी जीवन सर्दो रहेछ।
✍️सीता शर्मा, वीरगन्ज ।
चित्रपट पञ्चाङ्ग १७
हातमा लौरो समाई नचाउन जान्नु पर्छ ।
नेताले अबत जनताको कुरा मान्नु पर्छ ।
कुशासनले छायो विकृती रोकनलाई नै,
लौरो चिन्हमा मतदान गरेर तान्नु पर्छ ।
भ्रष्ट जतिलाई मङ्सिर चारले बान्नु पर्छ ।
✍️पार्वती अर्याल , भरतपुर चितवन।
चित्रपट पञ्चाङ्ग १८
हजुरबाले सोच्न लाग्नु भयो लौरो टेकेर भोटलाई।
साँच्चै भन्न लाग्नु भयो सक्षम युवा देखेर भोटलाई।
अघिका नेताले डुवाए देश युवामा दिनुपर्छ भोट,
बुढाबाले भन्छन् दिन्छु युवालाई नै लेखेर भोटलाई।
म भन्छु नेताहरू के हिँड्छौ जनता सेटेर भोटलाई।
बेदु न्यौपाने काठमाडौ ✍️
चित्रपट पञ्चाङ्ग १९
१.
हाँस्नुपर्छ पर्वमा काेही रुनु हुँदैन
राेग भाेक अनि शाेकले छुनु हुँदैन
मेरो कुरा साँच्चै सुन्नेभए दुर्गा माता
दशैँ कहीँ कतै नि दशा हुनु हुँदैन
आँसुले कदापि मुहार धुनु हुँदैन ।
२.
सजिलै मानिसहरू लुटाउन सक्छन्
लगाएर परचक्री कुटाउन सक्छन्
फलाम काट्ने फलामजस्तै न हाे मान्छे
बहाना उम्दा अनेकाैँ जुटाउन सक्छन्
ख्याल गराैँ सहाेदर फुटाउन सक्छन् ।
✍️केशवप्रसाद ढकाल ‘प्रीतबीज’
सिरान्चाेक-७, उपल्लो गाेहाेरे, गाेरखा ।
चित्रपट पञ्चाङ्ग २०
लौरीले भ्रष्टलाई बजाउनु छ।
मनमा लौरीलाई सजाउनु छ।
बालेनदेखि भवानीसम्म लौरी,
लौरीले सबैलाई कजाउनु छ।
भुलियो भने लौरी लजाउनु छ।
✍️घनश्याम पौडेल, पोखरा
चित्रपट पञ्चाङ्ग २१
लाैरीकाे सहारामा जिन्दगी छाेड्नुपर्छ अब,
शत्रु मित्रकाा अगाडि बाटो माेड्नुपर्छ अब,
बुढेसकालमा सहारा मेरो कहीँ नहुँदा,
नातासम्बन्ध त्यो जेछ सबै ताेड्नुपर्छ अब
परलोकको शान्ति बगैँचा गोड्नुपर्छ अब।।
✍️सहयात्री शाेभा अर्याल
बुटवल १४ रुपन्देही
चित्रपट पञ्चाङ्ग २०
हजुरबाले सोच्न लाग्नु भयो लौरो टेकेर भोटलाई।
साँच्चै भन्न लाग्नु भयो सक्षम युवा देखेर भोटलाई।
अघिका नेताले डुवाए देश युवामा दिनुपर्छ भोट,
बुढाबाले भन्छन् दिन्छु युवालाई नै लेखेर भोटलाई।
म भन्छु नेताहरू के हिँड्छौ जनता सेटेर भोटलाई।
बेदु न्यौपाने काठमाडौ ✍️
चित्रपट पञ्चाङ्ग २१
१.
हाँस्नुपर्छ पर्वमा काेही रुनु हुँदैन
राेग भाेक अनि शाेकले छुनु हुँदैन
मेरो कुरा साँच्चै सुन्नेभए दुर्गा माता
दशैँ कहीँ कतै नि दशा हुनु हुँदैन
आँसुले कदापि मुहार धुनु हुँदैन ।
२.
सजिलै मानिसहरू लुटाउन सक्छन्
लगाएर परचक्री कुटाउन सक्छन्
फलाम काट्ने फलामजस्तै न हाे मान्छे
बहाना उम्दा अनेकाैँ जुटाउन सक्छन्
ख्याल गराैँ सहाेदर फुटाउन सक्छन् ।
✍️केशवप्रसाद ढकाल ‘प्रीतबीज’
सिरान्चाेक-७, उपल्लो गाेहाेरे, गाेरखा ।
चित्रपट पञ्चाङ्ग २२
आँगन पनि परदेश हुँदो रहेछ
एक्लो हुँदा सधैँ यो मन रुँदो रहेछ
चक्र हो जीवनमा भोग्नै पर्ने बुढ्यौली
सानै कुराले पनि दिल छुँदो रहृेछ
केवल सत्कर्मले दुःख धुँदो रहेछ
✍️पुष्पा नेपाल(सुवेदी )
इलाम ।
चित्रपट पञ्चाङ्ग २३
सानाे कुराले पनि चसक्क हृदय छुँदो रहेछ ।
बोझ भएछु की झैँ लाग्दा भित्री मन रुँदो रहेछ ।
लौरी र औषधीको भरमा दिन काटनु पर्दा ,
वृद्ध अबस्थामा सहन सारै गाह्रो हुँदो रहेछ ।
आँसुका धाराले नै राती सिरानी धुँदाे रहेछ ।
✍️नानीबाबा अधिकारी, काठमाडौं ।
