स्रष्टा परिचय
नाम : दुर्गा देवी शिवाकोटी
साहित्यिक नाम : दुर्गा वनवासी
पिता : स्व. नन्दलाल शिवाकोटी
माता : स्व. हरिप्रिया शिवाकोटी
जन्म : असाेज १७, कोजाग्रत पूर्णिमा २०२८
जन्मस्थान : बुधबारे-६ [हाल- बुद्धशान्ति], झापा
शिक्षा : एम. ए. [त्रिभुवन विश्वविद्यालय]
पहिलो कविता : अनुभव,२०४६, (युगज्ञान साप्ताहिक)
प्रकाशित कृति : सार्थक नाम (जीवनी पुस्तिका), हैशियत-२ [संयुक्त गजल संग्रह], शब्द शिविर (संयुक्त गजल संग्रह), धराकाश (काव्य)
पुरस्कार : सत्यमाेहन जाेशी शताब्दी पदक तथा विविध साहित्यिक संघ संस्थाहरुबाट प्रोत्साहन, सम्मान
रुचि : लेखन, सम्पादन, अनुवाद
भ्रमण : नेपाल र भारतका विभिन्न स्थलहरु
पेशा : सम्पादन, अनुवाद (नेपाली, अंग्रेजी, हिन्दी)
मोबाइल नम्बर : ९८४११९५६०५
email : [email protected]
रचना
लघुकथा : जिजीविषा
श्मसानमा जलेका बिभिन्न चिताहरुबाट बाँकी रहेका साना, ठूला दाउरा र चोइटाहरु खोलाकै बगरमा यत्रतत्र छरिएका थिए | जुन जुन चिताका ती दाउराहरु थिए, ती चितामा शरीर जलाइएका आत्माहरु मध्यरातमा तिनै दाउरामाथि बसेर गफ गर्न थाले ,
एउटा आत्माले भन्यो- “मेरो बाइकलाई त्यो असत्ती ट्यांकरले ठक्कर नदिएको भए यति चाँडो त्यो सुन्दर शरीर छाड्नुपर्ने थिएन नि मैले !”
दोस्रो आत्मा उसरी नै उदास हुँदै बोल्यो- “त्यो पैसामुखी डाक्टरले लापरवाही नगरिदिएको भए मैले पनि त यसरी असमयै शरीरबाट छुट्नुपर्ने थिएन |”
“ती स्वार्थी नेताहरुको लहैलहैमा लागेर बन्दुक नसमातेको भए म पनि यो सुन्दर संसारमा सशरीर घुमिराखेको हुनेथिएँ | कत्ति न शहीद बन्ने लहड लिएर जीवन बलिदान दिएँ, न केही कदर भयो, न त परिवारले नै केही पाए !” तेस्रो आत्माले अझ बोझिलो स्वरमा भन्यो ।
“तिमीहरुकोभन्दा पनि दुखद कथा त मेरो पो छ त साथीहरु ! मातापिताको शेषपछि दाइले अंश ठग्यो भनेर मुद्दा हालें, आफ्नै दाजुले गुन्डा लगाएर यो गति पारिदियो | श्रीमती रोइरहेकी देख्छु, छोराछोरी नियास्रेका देख्छु | न सान्त्वना दिन सक्छु, न त छुन नै | बरु मुद्दा नहालेकै भए हुने रहेछ, अब पछुताएर के गर्नु ?”
यस्तै असन्तुष्टि र जिजीविषाहरुकै कारण शरीर छाडेको दुई सय वर्षसम्म पनि प्रेतकल्पमै रुमल्लिइरहेको र अब चाहेर पनि मुक्त हुन नसकेको प्रेतात्मा ती नयाँ आत्माहरुका अतृप्ति र गुनासाहरु सुनेर अलिनो मुस्कान मुस्कुराइरह्यो ।
बस्
