गाउँ
पाल्पाको
ठाउँ
शीत
जुनेली
गीत
मन
सबैको
धन
आयो
त्रिशूल
छायो
तीज
नाचौला
खुब
शिव कुमार रेग्मी
******-
कस्तो
सुन्दर
जस्तो
हाम्रो
मन छ
चाम्रो
कस्तो
विचार
त्यस्तो
मन
खुसी छ
तन
नारायण कोइराला
***
देख्छन्
अथक
लेख्छन्
देखे
त्रिशूल
लेखे
सातौं
अक्षर
पारौं
बज्याे
मादल
नाच्याे
सुख
पछि भाे
दुख
फुलाेस्
फक्रियाेस्
फलाेस्
बुद्ध
लुम्बिनी
शुद्ध
मन
चञ्चले
पन
सुने
भनेकाे
बुझें
पर्याे
आपत
टर्याे
आयाे
कविता
छायाे
आयाे
उमेर
गयाे
उषा
कालमा
निशा
दियाे
मायाले
लियाे
जाऊ
खाएर
आऊ
हाम्रा
पाल्पाली
राम्रा
सुन
मधुर
धुन
चढ्दाे
उमेर
बढ्दाे
ढल्क्याे
यौवन
सल्क्याे
दिल
भित्र भाे
फिल
पिराे
पुष्कर
हिराे
आऊ
सुसेली
गाऊ
तन्त्र
सिकायौ
मन्त्र
सत्रु
काे हुन् नी
मित्रु
गयाे
सन्चाे पाे
भयाे
छाया
प्रगाढ
माया
तर
नपर
भर
दीन
दुखीकाे
ऋण
चुम्छु
विदेश
घुम्छु
खाजा
खाउन
राजा
रेग्मी
त्रिशूल
लेख्नी
इन्दिरा ज्ञवाली
****
तीज
माइती
चिज ।
दर
माइती
घर ।
व्रत
स्वामीको
शर्त ।
सारी
रातोछ
पारी ।
चोली
मीठो छ
बोली ।
अब
भन्छु म
सब ।
सीता बिष्ट कार्की ( सीबिका)
***
पर्व
तीजमा
गर्व
नारी
रातो छ
सारी
नाच
कम्मर
भाँच
साथ
उच्च छ
माथ
अम्बिका आचार्य
***
यात्रा
त्रिशूल
जात्रा
रच्ने
त्रिशूल
जाँच्ने
साेझा
जनता
नाङ्गा
नाेट
चुनाब
भाेट
आFखा
मिनाक्षी
भाखा
छाम
बाहुली
दम
पुत्र
अनन्य
मित्र
छैन
अक्रम
हैन
गर्याै
अकृत्य
पर्याै
राताे
रगत
ताताे
हुन
समान
जन
जात
हाेईन
भात
कर्म
आधार
मर्म
बुवा
प्रार्थना
मुवा
जल्याे
खरानी
बन्याे
सुख
उज्यालाे
मुख
नेल
पाउजू
जेल
तन
भुचित्र
मन
बग्याे
पानीले
लग्याे
भयाे
सखाप
पार्याे
घाेट्नु
प्राणान्त
जाेत्नु
प्राण
जिनिस
भान
तेराे
भन्छन
मेराे
लिई
नश्वर
भई
पुण्यश्वरी सुलू
***
लाख
आमाको
काख
तर
खाएर
दर
नाचे
कम्मर
भाचे
तीज
भयो नि
चीज
गीता भट्टराई
