Tuesday 1st July 2025

गजल


गजल
उजाड मरुभूमी अनि नँया ठाँऊ छ,
मन मस्तिकमा आफ्नै प्यारो गाँउ छ।

खाडिमा बालुवाको घर बनाई रहँदा,
हराएछ स्वदेशीपन न नेपाली नाँउ छ।

क्षणमानै भत्किन्छन् सपनिका घरहरु,
रगत र पसिनाको न उचित भाऊ छ।

लामबाटो हिड्ने यात्रीको हुदैन रे भर,
भोलिको के पत्तो मुटुभित्रै घाउ छ।

धनको ल‍ोभले गाह्राे काममा होमिनु पर्ने,
बाध्यता तमसुक भरि ऋणको तलाउ छ।

माधव पौडेल “असल यात्री”-कुवेत


सम्बन्धित शीर्षकहरु

कमला देवकोटा, पाल्पा - ए गोफ्ले उठ् उठ् आज आसारपन्ध्रको दिन । फु्लबारीमा के के फुल मरेका छन् ? त्यो…

नेपाली राष्ट्रिय महिला फुटबल टिमकी ११ औं कप्तान सावित्रा भण्डारी "साम्बा" बनेकी छन् । एएफसी महिला एसियन कप छनोट अन्तर्गत…

पुर्वरास्ट्रपति बिद्या भण्डारी पुन नेकपा एमालेको सक्रिय राजनीतिमा फर्किने भएपछि रास्ट्र प्रमुखको हैसियतले पाउने सेवा सुबिधा फिर्ता गर्ने हुनुभएको छ।…

प्रतिकृयाहरू
...